Zoals we allemaal weten zijn de grenzen dicht. Overland reizen zit er simpelweg niet in. De auto is er klaar voor, ik ben er klaar voor en ik geloof Zuko ook. Nu de wereld nog...
Mijn reislustig hart is nooit gestopt met kloppen en nu is er iets bijzonders op mijn pad gekomen. Ik heb de mogelijkheid gekregen op een zeilboot/jacht te mogen varen. Aan boord zijn twee personeelsleden en de eigenaar. De boot is echter te groot en te onderhoudsrijk voor twee personeelsleden. Aan mij werd dus de kans geboden aan te haken en mee te zeilen. Nu heb ik alleen geen idee hoe je zeilen moet. Als ik een windrichting zou moeten bepalen zou ik mijn vinger in mijn mond steken en die hoog in de lucht houden. Een platte knoop heb ik ooit geleerd van Harry maar ik heb werkelijk geen idee meer hoe ik dat zou moeten doen. Een hoop te leren dus. Maar ik heb mijn duikbrevet, horeca ervaring, spreek goed Engels en sta open voor avontuur. Dit bleek voldoende te zijn dus hop, op naar de Caraïben! Nu maar hopen dat ik niet twee weken lang onderdeks loop te kotsen.
De boot moet van de Cariben naar Engeland gezeild worden en ik ga mee van Sint Maarten tot Bermuda met hier en daar een stop bij de Turks en Caicos eilanden. Als dit een succes is staan er meer zeiltochten op de planning. De vraag is alleen of ik het kan, leuk vind en niet te vergeten: mijn hondje zolang kan missen...
Toch kijk ik er in deze rare tijd enorm naar uit! Bovendien is de walvismigratie ook rond deze tijd in die omgeving. Het zou een droom zijn die uitkomt om met walvissen en dolfijnen te kunnen duiken.
