De sneeuwwanden langs de weg werden hoger en hoger. Ze toornden hoog boven de defender uit en namen al het uitzicht weg. Gevoelsmatig was ik al enorm noordelijk maar als ik op de kaart keek reed ik nog ter hoogte van de Faeröer eilanden. Nog bijna 2000 kilometer lag op mij te wachten. Wat moest ik verwachten van de Noordkaap? Was het wel te bereiken eigenlijk? Veel panoramische wegen die ik had uitgekozen waren afgesloten. Ik zat vast aan de hoofdweg omdat de rest onbegaanbaar bleek. Afgezet door slagbomen met daarachter metershoge sneeuw verzekerde mij van het feit dat het gevaarlijk zou zijn.
Om nog even tot rust te komen vond ik een huisje gelegen in een dal. De weersvoorspellingen haalde mij over om daar te verblijven. Het moest er warm en zonnig zijn. De foto's toonde mij het mooie uitzicht op de bergen over een meertje. De eigenaresse was een enorm mooie, slanke vrouw op hoge hakken die net haar Porsche open klikte. Ze had haastverzekerde ze mij, maar ik kon bij haar vader de sleutel ophalen. Ze riep in het Noors wat richting een balkon waarvan de deur openstond en een slonzige man in onderbroek met T-shirt dat zo klein was dat zijn buik als een opgeblazen ballon eronder vandaan stak kwam naar buiten. Hij schrok van het zien van mij en dook naar binnen. Even later kwam hij in trainingspak naar buiten en begon in het Noors te praten. Een onverstaanbare taal voor mij maar Engels sprak hij niet. Hij wenkte mij en wees naar de auto. Ik reed achter hem aan naar het huisje en hij stak 1,2,3 vingers op. Twee antwoordde ik terug en ik hoopte maar dat hij doelde op het aantal nachten dat ik hier zou verblijven. Het huisje was schoon en het uitzicht precies wat ik ervan verwacht had. Ik wilde de auto schoonmaken maar nam mij voor dit morgen te doen en nam plaats op het terras met een bak chips en een fles wijn. Zuko lag tevreden aan mijn voeten in de zon op een botje te kauwen niet-wetende welke weersomstandigheden hem nog stonden te wachten. Ik besloot nog een dag langer te blijven en las twee boeken uit.
Met een schone defender ging ik weer op pad richting de kou.
Vanaf nu zou het klaar zijn met de stralend blauwe dagen.