top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverMarissa

Preikestolen

Bijgewerkt op: 3 sep. 2022

Een wandeling naar Trolltunga had ik willen maken. Eenmaal geïnformeerd naar deze hike bleek dat ik met een grote groep mensen en gids moest lopen. De sneeuw was nog in grote getalen aanwezig en gevaarlijk voor onervaren klimmers. Omdat ik mijzelf in de laatste groep indeel en geen zin had in luide toeristen besloot ik de Preikestolen te beklimmen. Geen gids die mij de weg zou wijzen of wandelaars die een irritant, wisselend tempo erop nahielden zouden mijn tocht beïnvloeden. Op de Preikestolen camping stonden bijna geen auto's en ook de parkeerplaats bij de start van de tocht was nagenoeg leeg. Het is echt een hele bekende wandeling dus ik was positief verbaasd over de rust. Nog een voordeel van de reistijd april.

In mijn rugzak deed ik wat snoepjes voor Zuko, wat drinkwater voor ons beide en wat proteinbars voor mijzelf. Hoelang was de tocht eigenlijk? Ik was weer eens bijzonder slecht voorbereid en waagde de tocht omhoog. Het uitzicht moest adembenemend zijn dus daar liet ik mij door leiden.

Al snel liepen we in de sneeuw onder een helderblauwe lucht. Ongelooflijk veel geluk had ik met het weer. Omdat het zo kraakhelder was leek mijn horizon geen grenzen te kennen. Na wat geklommen te hebben liepen we langs een steile afgrond. Zuko hield ik dichtbij mij want hij was het hiken verleerd. Hij lette te veel op mij in plaats van op de ondergrond waardoor hij regelmatig mis stapte. Het idee dat hij rollend naar beneden kon vallen brak mijn hart. Het liefst tilde ik hem op maar dat was een onrealistisch idee en dus hield ik hem strak naast, voor, achter mij. Als uit het niets dook de 600 meter hoge klif op in mijn gezichtsveld. Enigszins opgelucht dat we er waren liepen we naar het eindpunt waar nog elke andere mensen van het uitzicht genoten.


Het was verrassend warm bij de horizontale rotsformatie en ook hier waaide het niet hard. De perfecte weersomstandigheden zorgden voor een fantastische beleving en het uitzicht nam ik in mij op. De eerste hike in Noorwegen was een groot succes en zowel ik als Zuko bleken nog in verrassend goeie conditie te zijn.




Post: Blog2_Post
bottom of page